Over mij

Als ik fotografie in één woord moet definiëren, zou dat "magie" zijn. Ook zijn etymologie bevestigt het, fotografie betekent: "schrijven met licht".

En wie licht zegt, zegt leven. Dat komt ook naar voor wanneer we kijken naar het Parijs van Robert Doisneau, een dierenfoto van Vincent Munier, een portret van Nadar of de verslagen van grote fotojournalisten zoals Henri Cartier-Bresson, Edouard Boubat, Raymond Depardon

De emotie overweldigt ons. Wanneer de magie gebeurt…

Analoge portretfoto van myriam garouche

Analoog

Ik nam mijn eerste foto's met een Nikon FM2, een volledig analoge camera. Destijds moest men kiezen tussen zwart-wit of kleurenfoto's, tussen een dia of een negatief, en voor een bepaalde ISO-gevoeligheid. Ik denk dat ik begon te fotograferen, zoals velen, om momenten vast te leggen. Ik realiseerde me pas later dat er ook meer was.

Na verloop van tijd leerde ik meer te observeren en de ruimte op te nemen. Ik leerde dan om meer op het licht, het geluid en alles om ons heen te letten. Bij analoge fotografie kon je het beeld niet onmiddellijk zien. Het kostte tijd om een negatief te ontwikkelen.

Toen kwam het contactafdruk, de papierkeuze en tot slot het eindresultaat, de ontwikkelde foto.

Digitaal

Vandaag heb ik een NikonD800. Digitale fotografie heeft de manier van werken grondig veranderd. De donkere kamer is vervangen door een computerscherm.

Maar aan het einde van de dag maakt het eigenlijk niet uit of je meteen analoge of digitale camera werkt. Tijdens het fotograferen blijft voor mij het meest essentiële om de emoties die ik voel te verwerken op het moment dat ik de foto neem.

Wat ik het liefst fotografeer

Of het nu in film of digitaal is, het plezier van fotograferen blijft hetzelfde. Ik ben dol op zowel reportages, concerten of portretten. Ik concentreer me momenteel meer op natuurfotografie, dat meer observatie vereist.

Wachten en aandacht hebben voor je omgeving zorgt vaak voor geweldige ontmoetingen.

Foto van een vos in het donker